Me thuis voelen bij iemand
Vanmiddag verjaardagsfeestje van mijn beste vriendin gehad. De vriendin waarmee ik de meeste dingen deel. Ze bleek heel veel andere vriendinnen te hebben. Ik wist dat wel, maar niet zó veel! Ik dacht 2 anderen, maar er zaten er wel 4 en er kwam nog een vijfde. Ze waren allemaal even leuk en aardig. Soms vind ik zoiets verwarrend, want zij heeft waarschijnlijk méér besties, en ik zie alleen haar op die manier op dit moment.
Hóe doet ze dat? Dan ben ik maar een allenig mensje. Ik heb alleen haar, en dan nog 3 die ik vaker app dan zie (2x per jaar?). Die wonen nu eenmaal ver weg en eentje is BNer (die ik al vanaf peuter ken) en heeft bijna nooit de rust om af te spreken. Die heeft periodes dat ik haar bijna niet zie en dan na een jaar komt ze weer wekelijks langs en gaat het contact weer verder waar het was gebleven. Altijd even wennen en de teleurstelling verwerken als het intense contact ineens weer stopt voor Joost weet hoe lang.
En een andere vriendin die ik al vanaf mijn 12e ken als penvriendin en die in Engeland woont en die ik zo af en toe bezoek en zij mij. Veel nuchterder dan ik ben, maar ook wel fijn dan als ik advies nodig heb en ik dweep weer ergens mee. Ik merk dat Engelsen veel minder persoonlijke dingen delen, en al helemaal niet veel delen over hun relatie. Dat is dan wel weer jammer, want dan voel ik me zo ''open'' over mijzelf en vraag ik me af wat ze wel niet van mijn relatie denkt. Zij (Engelsen) delen volgens mij pas iets intiems als er een scheiding in zicht is.
Ik ben natuurlijk nog verrijkt met ouders en een zusje dichtbij en kinderen en familie.
Naja, en ik heb jullie ;)
Ik voel me niet alleen. Soms zou ik alleen wel 1 of 2 extra vriendinnen willen die dichtbij wonen en even om het hoekje komen spieken. Die dan ook op mijn verjaardag kunnen komen op een gewone maandagmiddag, zonder hele afstanden af te leggen. Maar als ik zo naar mijn verleden kijk, heb ik eigenlijk in elke periode van mijn leven 1 beste vriendin, ik heb niet altijd 1 zélfde beste vriendin gehad. Alsof elke levensfase een nieuw iemand brengt op de een of andere manier en waar die dan zo vandaan komen?..een wonder eigenlijk.
En ja, je kan natuurlijk net als veel vrouwen meerdere vriendinnen op het moment hebben waar je per vriendin andere dingen mee deelt. Maar ik heb toch vaak 1 iemand waarmee ik álles deel. Misschien is dat helemaal niet zo'n goede ''strategie'', maar hoe leuk me dat ook lijkt, meer lukt me gewoon ook niet goed. Los dan van alle wat lossere vriendinnen waarmee ik vrijwel alleen nog app. Of het komt gewoon omdat het universum me gewoon altijd maar 1 toebedeelt. En met die ene ben ik echt heel erg blij, want ik voel me er heel erg op mijn gemak bij en hoef niets te verbloemen, verbergen of behemelen. Zo'n eentje die na de verjaardag naar me appt: ''Zo fijn je weer te hebben gezien''.
Ik dacht op de fiets vanmiddag, terwijl ik de zon voor me en de wind achter me had:
Ik ben misschien ook niet iemand voor grote groepen vriendinnen. Ik ben ook graag veel alleen. Zowel in huis en in de natuur. En.. de natuur heeft mij zo nu en dan misschien ook graag even voor zich alleen. Dan kan ze tot mijn hart ruisen, fluiten en knisperen.
Hóe doet ze dat? Dan ben ik maar een allenig mensje. Ik heb alleen haar, en dan nog 3 die ik vaker app dan zie (2x per jaar?). Die wonen nu eenmaal ver weg en eentje is BNer (die ik al vanaf peuter ken) en heeft bijna nooit de rust om af te spreken. Die heeft periodes dat ik haar bijna niet zie en dan na een jaar komt ze weer wekelijks langs en gaat het contact weer verder waar het was gebleven. Altijd even wennen en de teleurstelling verwerken als het intense contact ineens weer stopt voor Joost weet hoe lang.
En een andere vriendin die ik al vanaf mijn 12e ken als penvriendin en die in Engeland woont en die ik zo af en toe bezoek en zij mij. Veel nuchterder dan ik ben, maar ook wel fijn dan als ik advies nodig heb en ik dweep weer ergens mee. Ik merk dat Engelsen veel minder persoonlijke dingen delen, en al helemaal niet veel delen over hun relatie. Dat is dan wel weer jammer, want dan voel ik me zo ''open'' over mijzelf en vraag ik me af wat ze wel niet van mijn relatie denkt. Zij (Engelsen) delen volgens mij pas iets intiems als er een scheiding in zicht is.
Ik ben natuurlijk nog verrijkt met ouders en een zusje dichtbij en kinderen en familie.
Naja, en ik heb jullie ;)
Ik voel me niet alleen. Soms zou ik alleen wel 1 of 2 extra vriendinnen willen die dichtbij wonen en even om het hoekje komen spieken. Die dan ook op mijn verjaardag kunnen komen op een gewone maandagmiddag, zonder hele afstanden af te leggen. Maar als ik zo naar mijn verleden kijk, heb ik eigenlijk in elke periode van mijn leven 1 beste vriendin, ik heb niet altijd 1 zélfde beste vriendin gehad. Alsof elke levensfase een nieuw iemand brengt op de een of andere manier en waar die dan zo vandaan komen?..een wonder eigenlijk.
En ja, je kan natuurlijk net als veel vrouwen meerdere vriendinnen op het moment hebben waar je per vriendin andere dingen mee deelt. Maar ik heb toch vaak 1 iemand waarmee ik álles deel. Misschien is dat helemaal niet zo'n goede ''strategie'', maar hoe leuk me dat ook lijkt, meer lukt me gewoon ook niet goed. Los dan van alle wat lossere vriendinnen waarmee ik vrijwel alleen nog app. Of het komt gewoon omdat het universum me gewoon altijd maar 1 toebedeelt. En met die ene ben ik echt heel erg blij, want ik voel me er heel erg op mijn gemak bij en hoef niets te verbloemen, verbergen of behemelen. Zo'n eentje die na de verjaardag naar me appt: ''Zo fijn je weer te hebben gezien''.
Ik dacht op de fiets vanmiddag, terwijl ik de zon voor me en de wind achter me had:
Ik ben misschien ook niet iemand voor grote groepen vriendinnen. Ik ben ook graag veel alleen. Zowel in huis en in de natuur. En.. de natuur heeft mij zo nu en dan misschien ook graag even voor zich alleen. Dan kan ze tot mijn hart ruisen, fluiten en knisperen.
Ja, snap ik. Veel vriendinnen is leuk maar het meeste heb je toch aan een vriendin die er voor je is als het nodig is. Een vriendim die je soms tijden niet kunt ontmoeten maar waarmee je zonder problemen de draad weer oopakt. Voor mij heel belangrijk en als ik het zo lees, heb je die.
BeantwoordenVerwijderenJa klopt, gelukkig heb ik die wel. Heel fijn als je een luisterend oor hebt die je begrijpt, en ik vind het soms nog fijner dat ik háár kan steunen als het moeilijk gaat. Maar natuurlijk ook de wandelingetjes samen en de lattes. Zie jij je vriendinnen vaak?
VerwijderenMisschien heb jij het gevoel, of zou je het liefst willen dat de aandacht die je krijgt en de intense band die jullie hebben samen alleen voor jou zou zijn. Koester zo'n vriendin waar je alles mee kunt delen en je prettig voelt. Een echte vriendin is inderdaad iemand ook al heb je elkaar zeer lange tijd niet gezien altijd je beste vriendin blijft, en als het nodig is er altijd voor je is. En een leuke buurvrouw [of buurman] waar je het goed mee kan vinden bijvoorbeeld, een ander soort vriendschap natuurlijk maar kan ook aangenaam zijn voor spontane bezoekjes.
BeantwoordenVerwijderenErgens heb ik het gevoel[ maar misschien heb ik het mis] dat je het aan de ene kant leuk zou vinden als dingen spontaan gaan maar aan de andere kant ben je denk ik ook erg gesteld op je privacy en wil je niet onverwachts gestoord worden.
Inderdaad, dat laatste. Ik ben erg gesteld op mijn tijd alleen, om mij op te laden en creatieve dingen te doen en bedenken en gewoon te prutsen vooral. Maar iemand die dat dan ook heeft en waarmee je af en toe afspreekt is ideaal. Niet te vaak en dan de rest van de tijd contact houden via whatsapp. Het is fijn dat je even kan schrijven van '' wat ik nu heb meegemaakt!!''. Ik kan dit ook wel bij mijn man kwijt, maar die weet bijvoorbeeld niks van hoe je je voelt tijdens de overgang of hoe het voelt als je je druk maakt om iets onbenulligs. Dan is een andere vrouw om uitgebreid mee te analyseren heel fijn :)
VerwijderenMijn vriendinnen wonen ook niet in de buurt. Maar als we elkaar ontmoeten, of via de telefoon spreken, pakken we gewoon de draad weer op. Een vriendin dichtbij zou ook leuk zijn. Maar ach, allenig kan soms ook leuk zijn.
BeantwoordenVerwijderenHoi Judy, ja he? Vind ik ook. Ik vind allenig eigenlijk heerlijk. En dat je dan af en toe iets afspreekt met iemand, maar zeker niet elke dag. Ik vind whatsapp daarom ideaal. Dan heb ik toch elke dag even contact en spreek je later wel weer iets af.
VerwijderenIk ben ook niet zo van de grote groepen. Maximaal 4 vind ik fijn : )
BeantwoordenVerwijderenJa, dat heb ik ook! 4 is nog prima. wordt de groep groter dan ''verdwijn'' ik een beetje, voel me dan minder op mijn gemak en focus me dan liever op diegene die naast me zit voor een gesprekje. Té veel verschillende persoonlijkheden om rekening mee te houden vind ik lastig en ik verhef mijn stem ook niet graag om dan boven de groep uit te komen. Laatst deed ik dit wel spontaan toen ik iets over een ervaring vertelde, maar dan ben ik ook best wel bezig om te checken of iedereen het nog wel interessant vindt en als ik zie dat iemand niet veel aandacht meer heeft (heb ik metéén door) dan pas ik me daar veel te veel op aan. Ik heb nu eenmaal niet zo' n ''grote bek'' en wil graag dat iedereen zich amuseert. Groepsdynamiek is heel interessant, ik ben denk ik meer een observeerder en luister liever.
VerwijderenHeel herkenbaar, ik ben ook heel graag alleen. Heb redelijk wat vriendinnen, maar eigenlijk maar twee + mischien nog één die ik dingen zou toe vertrouwen. En daarnaast nog wat vriendinnen voor de gezellige dingen. Als getuige vroeg ik mijn moeder omdat ik niet kon kiezen. Sociaal ben ik helemaal niet sterk, maar hou zeker wel van een feestje. Het blijft lastig.
BeantwoordenVerwijderenJa vind ik ook best lastig. Heb jij dan ook dat je eerst een beetje opziet tegen een feestje of een afspraak en als je er dan eenmaal bent, jij -bij wijze van spreken- degene bent die de meeste lol heeft en geniet? Een afspraak lijkt me dan vaak ook eerst leuk, maar is het dan zover, dan voel ik een soort weerstand omdat mijn dag dan in het teken komt te staan van die afspraak (en ik wil nog zoveel meer doen en lekker even alleen zijn en het gevoel hebben dat alles nog kan die dag), maar als ik dan ben gegaan, dan ben ik vaak toch ook heel blij en voldaan.
Verwijderen