Dat dat is wat overblijft van Sinterklaas

Open ik voor het slapengaan Nu.nl en het ALLEReerste wat er staat is dit hieronder (zie afbeelding) en vanmorgen dat stukje in de krant. Val je een keer flink op straat van de fiets (zie vorige blog), staat er meteen erna in het nieuws dat ik heel erg geluk heb gehad dus..

Ik heb een flinke dreun in mijn gezicht gehad en dat voel ik ook nog wel flink. Misschien is mijn neusbotje gebroken (en anders zeker gescheurd) maar zolang mijn neus niet scheef staat kan de dokter toch niets doen heb ik begrepen van Google. Ben zo blij en dankbaar ondanks mijn lelijke wond nu en dat ik er niet fraai uitzie de komende weken. Dankbaar dat ik niet bewusteloos raakte, mijn voortanden nog heb, mijn kaken heel zijn en geen hersenletsel heb (eigenlijk een wonder gezien hoe ik viel) al let ik wel op dat ik niet een lichte hersenschudding heb misschien. Beetje rustig aan deze week.

En dat dan precies tussen 2 banen. Nét je vaste contract opgezegd (ik was op weg naar de afscheidslunch met de oude baas) en nét voor contract in gaat met nieuwe baan. Mijn grootste angst: want waar heb je recht op als je arbeidsongeschikt wordt als er tussen 2 banen iets gebeurt?!?! Moet er niet aan denken. Ik kreeg vast geen WW want ik heb zelf mijn vaste contract op gezegd. Wat een ramp was dat geweest. Laat ik nu maar heel voorzichtig doen de komende weken. 

Oude baas had in zijn pand waar hij met meerdere ondernemers werkt geeneens een EHBO doos! Ik moest dus deppen met toiletpapier en spoelen met water in het keukentje. Een stem in mijn nog alerte hoofd riep dat ik moest ontsmetten, want ik had een wond van straat op mijn gezicht en ik wilde deppen met iets kouds, maar de koelkast daar had geen vriesvak en alleen een koud blikje... bier. Ik had gelukkig zelf nog een ingepakt parfumdoekje met alcohol in mijn tas kunnen opgraven. Die dan maar op de wond gedrukt. Deed pijn dus het werkte wel! TIP: neem altijd zakdoekjes mee en iets om te ontsmetten, waar je ook gaat! Het neemt niet veel plaats in maar het is onmisbaar als je iets overkomt en anders help je er anderen wel mee. 

Ik heb hem gevraagd of hij ijsblokjes wilde halen en pleisters en dat deed hij gelukkig (“die mag je wel even halen hoor, de supermarkt is daar en daar” zei hij. “Oh.. ja ik wil dat natuurlijk ook wel doen”. Jeetje ja, zag hij me nou werkelijk met bloedend hoofdletsel ijsklontjes halen terwijl ik de weg niet eens weet? Beetje raar. Maar ja, hij haalde het dan toch. Met dikke pleisters zoals alleen een man die zou halen; geen huidskleurige, maar dikke oranje gekleurde zodat ik er lekker charmant uitzag met zo’n opvallende plakkaat op mijn neus. Ik wist dat ik er later om zou lachen, maar anders... en dan nog uit lunchen samen. Dat heb ik maar even zonder pleister gedaan toen het niet meer bloedde, dus het leek misschien alsof ik zojuist door hem in mijn gezicht gepunched was. 

Vandaag rustig thuis. Koffie, krantje (opruimen, was, stofzuigen...). Snel nog regelen dat we hier ook nog even Sinterklaas vieren met ons eigen gezin want ik heb voor allemaal nog wat kadootjes. En zondag Sinterklaas met de schoonfamilie, stuk of 19 man. Mijn kinderen zijn al te oud voor Sinterklaas en dan gaat die sfeer best wel langs je heen, helemaal nu Zwarte Piet overal vermeden wordt en ik alleen die saaie Sint op plaatjes zie (sniksnik). Niemand weet meer wat te doen met Piet, dus dan maar geen Piet?? Gelukkig liggen bij de meeste winkels in dit dorp nog gewoon de oude Zwarte Pieten poppen in de etalages en zelfs in het Gemeentehuis lagen ze nog, die moesten gezien de kwestie al speelt zeker al 10 jaar oud zijn. Maar Hema, Kruidvat.. saaiiii. Het allerlelijkste vond ik nog wel de Kruidvatfolder met alleen een Sinterklaassilhouet. Dat leek meer op een voetbalsupporter op een paard die ten strijde gaat. Was er even heel erg verdrietig van dat dat is wat overblijft van Sinterklaas. 

Volgend jaar als ik wat beter in mijn vel zit (zit ik nu niet) dan wil ik mijn huis gewoon lekker met Pieten en Sinterklaas versieren en liedjes aan, pepernoten bakken en de sfeer proeven die je hebt in huis als je nog in de kleine kinderen zit. Waarom niet. Tradities zijn er niet voor niets. Het geeft richting, sfeer en verbondenheid met verleden en heden en mensen. Dit jaar gaat alles me te snel. Ik kan me niet echt zetten tot dingen lijkt het wel. Dan gaat het 1 dag goed (veel zin en ideetjes) en denk dan de volgende dag: “ach, waarom ook”. Ik hoop op een heel actief 2020 met veel kleine plannetjes die ik echt uitvoer ook. En dat het nieuwe werk naast de kantoortijden heel veel vrijheid oplevert die ik met mijn oude thuiswerkbaan niet echt meer voelde. Zelfs een weekend was geen echt weekend meer. 

PS knap als je tot hier hebt gelezen, heel saai blogje dit. Maar eigenlijk wil ik me niet verontschuldigen want ik schrijf dit voor mijzelf, zodat ik vrij blijf schrijven zonder mensen te willen pleasen... en toch.. en toch... wil ik mensen niet wegjagen :)