De gezelligheid ontdekken in de mannenwereld

Vandaag mijn oude werk afgerond en laatste salaris is binnen. Is dat een raar gevoel? Ja. Het voelt vooral soort van los. Los van het oude, en los nog van alles wat komen gaat. Nu ik dat zo lees klinkt ''los'' wat negatief, maar het voelt prettig neutraal. Een soort niemandslandje waar ik even helemaal niets hóef. Eindelijk even niets en dat is wennen. Ik probeer er maar vooral veel van te genieten, tot en met 5 januari hoef ik niets en ben ik nergens nog aansprakelijk en verantwoordelijk voor en niemand kan me wat. 

Langzaamaan krijg ik ook meer rust in mijn hoofd wat betreft het nieuwe werk, al blijft het natuurlijk spannend. Helemaal nu ik mijn inwerkschema heb gezien: een maand lang elke dag kennis maken overal en nergens op kantoor en in het land, alsof ik de nieuwe directeur word!

Ik zie vooral op tegen veel dagen van huis zijn en me ontheemd voelen. Wat wil je als je altijd je eigen tijden mocht kiezen en in bed mocht blijven liggen als het buiten nog te donker was en dat je thuis was als de kinderen weer thuis kwamen. Dat is straks niet meer. Dan is het KABAM om 8 uur beginnen en pas om 16:45 het pand weer uit en oh wee als je je daaraan niet houdt. In het donker van huis en in het donker weer thuis. Van die gevangenisjes die weelderig tieren in Nederland. Ik zie ze regelmatig, die groepjes mensen die even buiten mogen luchten tijdens de middagpauze. Deprimerend vind ik dat. En straks ben ik er zelf zo eentje. ALS ik al naar buiten ga, want ik ben best een binnenplakker als ik niet uitkijk. 

Ik probeer er vooral het beste van te maken en te bedenken waarom ik van baan wilde wisselen. Mijn mobiel staat vol positieve memo's en artikelen die ik vond over ''op kantoor werken'' en ik verdiep me ondertussen in alles waar ik normaliter niet geïnteresseerd in was, maar wat nu wel erg handig zou zijn wat betreft mijn nieuwe werk. 

Ik verdiep me in Formule 1 en in de motorcross en de grootste en leukste uitdaging voor mij nu is om daar binnen 2 weken zoveel van te weten en me zo in te hebben geleefd dat ik helemaal idolaat zal zijn tegen de tijd dat ik werk en er meer over weet dan de gemiddelde man op mijn nieuwe werk. Dat is mijn manier om te zorgen dat ik mijn werk heel erg leuk ga vinden terwijl het absoluut mijn branche niet is. Ik zal mijn angst eens te grazen nemen. Helemaal nadat ik vorige week zo jammerlijk klaagde bij mijn man dat de branche waarin ik ga werken me helemaal niet aanspreekt. Waarop mijn man zei: '' Nou, ik ben meer geïnteresseerd in jouw branche dan in de Libelle hoor!''.  

Oh ja..dacht ik...als anderen het meer kan aanspreken dan iets gezelligs als de Libelle, dan moet mij dat toch ook lukken om me daarin thuis te kunnen voelen?

Dus ik ga productief en actief de gezelligheid ontdekken in de mannenwereld. De motorsport it is, want dat heeft heel erg te maken met de branche waarin ik ga werken.

Ik ben héél benieuwd of ik van iets fan kan worden door je er fan van te máken. En hoe stoer het straks is om als vrouw al die mannen omver te blazen met termen die eerder alleen geheimtaal leken voor de mannen in de kantine.

En ja..ik kom in een mannenwereld te werken. Het omgekeerde van nu. Zo grappig. Absoluut goede stof voor nieuwe blogpostjes in de toekomst haha. Sowieso wel weer een positief punt want ik voel me meestal veel beter tussen mannen dan tussen vrouwen. Vroeger speelde ik ook alleen maar met jongens en met autootjes en wilde ik timmerman worden.